Sahabeleri Peygamberimiz (sav)'in güzelliğini şöyle anlatıyorlardı:
"Allah
Resulü sallallahu aleyhi ve sellem çok yakışıklı ve alımlı idi. Mübarek
yüzü ayın on dördündeki dolunay gibi parlardı... Burnu gayet güzel
idi... Gür sakallı, iri gözlü, düz yanaklı idi. Ağzı geniş, dişleri
inci gibi parlaktı... Boynu sanki bir gümüş hüzmesi idi... İki omuzu
arası geniş, omuz kemik başları kalın idi..."66
Enes b. Malik (ra) anlatıyor:
"Resulullah
Efendimizin boyu; ne çok uzun, ne de fazla kısa idi. Teni de ne duru
beyaz, ne de koyu esmerdi. Saçları ise ne düz, ne de kıvırcık idi. Kırk
yaşına geldiğinde, Allah Teala O'nu peygamber olarak gönderdi.
Peygamber olduktan sonra, Mekke'de 10 sene, Medine'de de 10 yıl kaldı
ve 60 yaşlarında vefat etti. Bu fani hayata veda ettiklerinde, saçında
ve sakalında 20 tel ak saç yoktu."67
"Resulullah (sav) beyaz, güzel ve mutedil (yavaş ve mülayim, itidalli) idiler."68
Enes b. Malik (ra) anlatıyor:
"Peygamber
Efendimiz orta boylu idi; uzun da değildi, kısa da değildi; hoş bir
görünüşü vardı. Saçı ise ne kıvırcık, ne de düzdü. Mübarek (İlahi
hayrın bulunduğu şey, bereketlenmiş, çoğalmış, hayırlı, uğurlu)
yüzlerinin rengi ise nurani beyazdı."69
Bera b. Azib (ra) anlatıyor:
"…
Resullullah Efendimizden daha güzel birini görmedim. Omuzlarını döğen
saçları vardı. İki omuz arası genişçe idi. Boyu ise ne kısa idi, ne de
uzundu."70
Hz. Ali'nin torunlarından İbrahim b. Muhammed (ra) rivayet ediyor:
"Dedem Hz. Ali, Peygamber Efendimizi anlatırken Onu şöyle tavsif (vasıflandırırdı) ederdi:
"Peygamber
Efendimiz, ne aşırı derecede uzun, ne de kısa idi; O bulunduğu
topluluğun orta boylusu idi. Saçları, ne kıvırcık ne de dümdüzdü;
hafifçe dalgalı idi. Mübarek yüzlerinin rengi kırmızıya çalar şekilde
beyaz; gözleri siyah; kirpikleri sık ve uzun; omuz başları iri yapılı
idi… O, insanların en cömert gönüllüsü, en doğru sözlüsü, en yumuşak
tabiatlısı ve en arkadaş canlısı idi. Kendilerini ansızın görenler,
O'nun heybeti karşısında çok şiddetli heyecanlanırlar; üstün
vasıflarını bilerek sohbetinde bulunanlar ise, O'nu herşeyden çok
severlerdi. O'nun üstünlüklerini ve güzelliklerini tanıtmaya çalışan
kimse; Ben, gerek ondan önce, gerek ondan sonra, onun gibi birisini
görmedim, demek suretiyle, O'nu tanıtma hususundaki aczini ve
yetersizliğini itiraf ederdi. Allah'ın salat (dua, Peygamberimize (sav)
yapılan dua, istiğfar, rahmet, namaz) ve selamı O'nun üzerine olsun."71
Hz. Hasan (ra) naklediyor:
"Resulullah
Efendimiz, yaradılıştan heybetli ve muhteşemdi. Mübarek yüzü, dolunay
halindeki ayın parlaklığı gibi nur saçardı. Orta boyludan uzun, ince
uzundan kısa idi. Saçları kıvırcık ile düz arası idi; şayet
kendiliğinden ikiye ayrılmışlarsa onları başının iki yanına salar,
değilse ayırmazlardı. Uzattıkları takdirde saçları kulak yumuşaklarını
geçerdi. Peygamber Efendimizin rengi, ezher'ul-levn (pek beyaz ve
parlak renk) idi, yani nurani beyazdı. Alnı açıktı. Kaşları; hilal
gibi, gür ve birbirine yakındı.
Boynu, saf mermerden meydana
gelen heykellerin boynu gibi gümüş berraklığında idi. Vücudunun bütün
azaları birbiri ile uyumlu olup yakışıklı bir yapıya sahipti..."72
Ebu Hüreyre (ra) anlatıyor:
"Hazreti Peygamber, gümüşten yaratılmış gibi nurlu beyazdı; saçları da hafif dalgalı idi."73
"Efendimiz (sav) beyaza pembe karışık renkte idi. Gözleri siyah, kirpikleri sık ve uzun idi."74
"Allah
Resulünün alnı geniş olup hilal kaşlıydı, kaşları gürdü. Iki kaşı arası
açık olup, halis bir gümüş gibiydi. Gözleri pek güzel, bebekleri
simsiyahtı. Kirpikleri birbirine geçecek şekilde gürdü… Güldüğünde
dişleri çakan şimşek gibi parıldardı. Iki dudağı da emsalsiz şekilde
güzeldi… Sakalı gürdü. Boynu pek güzeldi, ne uzun ne kısaydı. Boynunun
güneş ve rüzgar gören kısmı altın alaşımlı gümüş ibrik gibi gümüşün
beyazlığı ve altının da kırmızılığını yansıtır şekilde parıldardı…
Göğsü genişti, göğsünün düzlüğü aynayı, beyazlığı da ayı andırırdı…
Omuzları genişti… Kol ve pazuları irice idi. Avuçları ipekten daha
yumuşaktı."75
Peygamber Efendimizin hicret yolculuğu sırasında
çadırını ziyaret ettiği Ümmü Mabed isimli cömertliği, iffeti ve
cesareti ile tanınan biri, Peygamber Efendimizi tanımamıştır. Ancak
Peygamberimiz (sav)'i anlatılanlardan tanıyan kocasına, onu şöyle tarif
etmiştir:
"Aydın yüzlü ve güzel yaradılışlı idi; zayıf ve ince
de değildi. Gözlerinin siyahı ve beyazı birbirinden iyice ayrılmıştı.
Saçı ile kirpik ve bıyıkları gümrahtı (bol, gür). Sesi kalındı. Sustuğu
zaman vakarlı (ağırbaşlılık, halim ve heybetli oluş), konuştuğu zaman
da heybetli idi. Uzaktan bakıldığında insanların en güzeli ve en
sevimlisi görünümündeydi; yakından bakıldığında da tatlı ve hoş bir
görünüşü vardı. Çok tatlı konuşuyordu. Orta boylu idi; bakan kimse ne
kısa ne de uzun olduğunu hissederdi. Üç kişinin arasında en güzel
görüneni ve nur yüzlü olanıydı. Arkadaşları, ortalarına almış durumda
hep onu dinlerler; buyurduğu zaman da hemen buyruğunu yerine
getirirlerdi. Konuşması tok ve kararlı idi."76
Kendisini
görenlerin anlattıklarında da görüldüğü gibi, Peygamber Efendimiz
olağanüstü yakışıklı, görenlerin nefesini kesecek kadar güzel yüzlü ve
güzel endamlı idi. Ayrıca atletik ve son derece etkili bir yapısı vardı
ve çok kuvvetli idi.
Konu: Peygamber Efendimizin Dış Görünümü ve Güzelliği 
Perş. Kas. 05, 2009 11:17 pm